biriktirmoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

bi-rik-tir-moq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Birikmoqfl. ort. n. ◆ Deta/parni biriktirmoq. Moddalarni bi-riktirmoq. m Biz nutqimizda ayrim soʻz-larni oʻzaro biriktirib, gap tuzamiz va fikrimizni bayon qshshmiz. "Oʻzbek tili dareligi".◆  Tirik qolgan jangchilarni darhol har ikkala toʻp raschyotiga biriktirib, toʻplarni jangovar holatga keltirdi. Gazetadan.

2 Ixtiyoriga berib qoʻymoq, topshirmoq. ◆ Dehqon-fermerlar foydshanib turgan yerlar ularga doimiy biriktirib qoʻyiladi. shyo ◆ Yangidan tashkil qilingan bogʻlar tajriba-li bogʻbonlarga biriktirib qoʻyilmoqda. Gazetadan.

3 Yoʻl-yoʻriqkoʻrsatish, yordam berish yoki qarab turish uchun bogʻlab, qoʻshib qoʻyTioq. ◆ Birmuncha tajribali yozuvchshshr konsultatsiya ishiga biriktirib qoʻyildi. N. Safarov, Olovli izlar.◆  Har bir oʻquv kabineti va ustaxonaga kombinat boʻlimlarining rah-barlari biriktirib qoʻyshchgan. Gazetadan.

Boshini biriktirmoq q. bosh. Til biriktirmoq q. til.◆  Barno bilan til biriktirib qoʻyganiga qaramay, sovchilar qaytguncha, oyogʻi kuygan tovuqday pitirlab qoldi. O. Yoqubov, Er boshiga ish tushea.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

БИРИКТИРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

OʻTIL

Feʼl[tahrirlash]

biriktirmoq biriktimoq

Ruscha ru

biriktirmoq
понуд. от birikmoq
1
соединять, присоединять объединять, сплачивать;
2 прикреплять (кого-что-л. к кому-чему-л.) закреплять (кого-что-л. за кем-чем-л.); kolxozlar ixtiyoridagi yerlar ularga abadiy ravishda biriktirib qoʻyilgan земли, занимаемые колхозами, закреплены за ними навечно; ◆ boshini biriktirmoq 1) связывать парами (напр. двух волов); 2) перен. объединять (под единым руководством); 3) перен. поженить; ◆ til biriktirmoq сговариваться, составлять заговор.