bogʻich
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
bo-gʻich
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
BOGʻICH ’kichik bogʻlash buyumi’. Yostiq jildining b o gʻ i ch i uzilib ketibdi. Bu soʻz bâgʻ otining 'bogʻlash uchun xizmat qiladigan buyum’ maʼnosidan kich — raytirish maʼnosini ifodalovchi -(i)ch qoʻshimchasi bilan hosil qilingan: bâgʻ + ich = bâgʻich.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Turli narsalarning uchma-uch qilib, siqib yoki bekitib bogʻlash uchun xizmat qiladigan qismi, bogʻi.◆ Yaktakning bogʻichi. Yostiq jildining bogʻichlari. n Boʻronboy gʻilofning bogʻichini yechib, dutorni sozladi. O. Husanov, Qoʻshiqchiningtaqdiri. ◆ U egilib, tuflisining bogʻichini yechdi. N. Aminov, Qahqaha.
- Ogʻzining bogʻichi qochmoq I) ogʻzi katta ochilmoq(xursandlikdan, hayratdan).◆ Iqbol deganda, oʻsha qishloq yigitshrining quloq-lari ding boʻlib, ogʻiz bogʻichlari bir qarich qochadi. S. Abdulla, Iqbol; 2) gapga tushib ketmoq, oʻzini gapdan toʻxtata olmaslik.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БОҒИЧ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
bogʻich