burqimoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

bur-qi-moq

Etimologiyasi

BURQI- 'achchiq hid tarat-’. Oʻchohda hoʻl oʻtin b u r h i b yo t i b d i. Bu soʻz qadimgi turkiy tildagi ’hid tarat-’ maʼnosini anglatgan bur- feʼlining (ДС,

125) ’oʻzlik’ maʼnosini ifodalovchi -(u)q qoʻshimchasi qoʻshilgan shaklidan kuchaytirish maʼnosini ifodalovchi -ï qoʻshimchasi bilan hosil qilingan; -ï qoʻshimchasi qoʻshilganidan keyin ikkinchi boʻgʻindagi tor unli ta— laffuz qilinmay qoʻygan; keyinchalik ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: (bur- + uq = buruq-) + ï = buruqï- > burqï > burqi-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ayn. burqiramoq.◆  Mashhadiy kimdan ranjisa, oʻsha soatda bir hajv ila oʻz "dushmani"ni soʻz balchigʻiga shunday bul-gʻaydiki, oʻqirkansan, eng chirkin hid burqib turadi. Oybek, Navoiy.◆  Uzoqda, koʻzga xira chalingan tepalikning orqasida qora, quyuq tutun burqib, havoda ogʻir kezardi. Oybek, Quyosh qoraymas.◆  Yertoʻlaning moʻrisidan burqib, Tuproq uyumlarin oralar tutun. A. Muxtor, Asarlar.

Antonimlari

БУРҚИМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

OʻTIL

Feʼl

burqimoq burqimoq

Ruscha _ru

burqimoq
= anqimoq;
2 = buruqsamoq и burqiramoq; ogʻir qora bulutlar past burqib suzadi низко плывут тяжёлые тучи.