burushiq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

bu-ru-shiq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 sft. Ajin bosgan, burushgan.◆  Yigit uning bukilgan qaddida, burushiq yuzlarida oddiy qarilik ojizli-gini emas, balki qullik iztirobi va singan gʻururning zabunligini koʻrdi. Oybek, Quyosh qoraymas.

2 Suvi qochib qolgan, bujmaygan.◆  Burushiq olma.

3 ot Terining, matoning va sh.k. ning burushgan, tirishgan joyi; burma, qat.◆  Ki-yimning burushigʻi. m Shokir otaning yuz burushiqlarida gʻam mavjlangan kabi tuyul-di. Oybek, Tanlangan asarlar.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

БУРУШИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

burushiq

OʻTIL