burushiq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
bu-ru-shiq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 sft. Ajin bosgan, burushgan.◆ Yigit uning bukilgan qaddida, burushiq yuzlarida oddiy qarilik ojizli-gini emas, balki qullik iztirobi va singan gʻururning zabunligini koʻrdi. Oybek, Quyosh qoraymas.
2 Suvi qochib qolgan, bujmaygan.◆ Burushiq olma.
3 ot Terining, matoning va sh.k. ning burushgan, tirishgan joyi; burma, qat.◆ Ki-yimning burushigʻi. m Shokir otaning yuz burushiqlarida gʻam mavjlangan kabi tuyul-di. Oybek, Tanlangan asarlar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БУРУШИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
burushiq
OʻTIL