chaparasta
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
cha-pa-ras-ta
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[f. a~. ...IjAj-a. < —
chap va oʻng; chapga va oʻngga] rvsh. Oʻng-soʻl; oʻn-gu soʻlga; har tarafga; tartibsiz. ◆ Odam toʻ-lib baland-pastda, joʻnayotir chaparasta. "Alpomish" . ◆ Chaparasta urayotgan qor koʻz ochirgani qoʻymas edi. N. Safarov, „Olovli izlar“ .
- Chaparasta qilmoq Ostin-ustin qilmoq, astar-paxtasini chiqarmoq. ◆ Shoir shu ke-tishda toʻgʻri boshliqning oldiga kirib bo-rib, chaparasta qilib soʻkdi. T. Murod, „Qoʻ-shiq“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧАПАРАСТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.