chorlamoq
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chor-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Huzuriga chaqirmoq. ◆ Kuyovni u [Rahimov] tez-tez Toshkentga chorlab turardi. S. Ahmad, „Jimjitlik.“ ◆ Tabibiy goʻyo ushbu farmonni bila turib, atayin Avazni saroyga chorlab ketgandek xijolat chekdi. S. Siyoyev, „Avaz.“ ◆ Azon jamoatni peshin namoziga chorladi. "Sharq yulduzi".
2 koʻchma Biror narsaga undamoq. ◆ Bu nido ketmagay qulogʻimizdan, Bizni tinchlik uchun kuragiga chorlab. "Sharq yulduzi". ◆ Bahor bizni yana yangi mehnatga, ijodga.. chorlamoqda. "Saodat".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧОРЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.