chov
[tahrirlash]
chov I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chov
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
anat. Qorinning pastki qismi bilan son oraligʻi; but. ◆ Otning chovi. Chov bezlari. yash -Qassoblarning qoʻli tarozi boʻ-lib qolgan, qoʻyning choviga qoʻl yugurtirib turib, qancha yogʻ, qancha goʻsht qilishini ay-tib beradigan odamlar, — deb oʻyladi Sho-kirjon aka. S. Abdulla, „Soyalar“ . U ◆ chovi Kirov bosgan horgʻin otini anhor boʻyida toʻx-tatib, egardan tushdi. "Yoshlik" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
chov II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chov
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. Eshkak.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧОВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.