dargumon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

dar-gu-mon

Etimologiyasi

DARGUMON Bu ot tojikcha 'shubxa' maʼnosini anglatadigan gumon otiga (ТжРС,108) maʼlum holatda boʻlish' maʼnosini ifodalaydigan dar old koʻmakchisini (ТжРС, 116) qoʻshib hosil qilingan; 'shubha qilib' maʼnosini anglatadi (ÜTIL, I, 209).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

— gumonli, shub-

\ali| rvsh. Gumonli, shubhali, aniqmas; bilib boʻlmaydigan. ◆ Bu gaplarning amalga oshishi uzoq va dargumon boʻlsa ham.. nima-dir kelajakka umid tugʻdirdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Urushdan sogʻ kaytamanmi, yoʻqmi — bunisi dargumon. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . ◆ -Borishi dargumon, — dedi Abduhafiz.. R. Fayziy, Hazrati inson.

Antonimlari

ДАРГУМОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dargumon
сомнительный; // сомнительно; ◆ uning kelishi ~ сомнительно, чтобы он пришёл; вряд ли он придёт.