dastgir
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
dast-gir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\f. 'jA~ — yordamchi; homiy, madadkor
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 esk.kt. Yordamchi, madad beruvchi. ◆ Sagʻiri boʻlsin ul, xohi kabiri, Chuqur fikri hamisha dastgiri. Habibiy . ◆ Bu erdi ul arabkim, boʻldi dastgir. Sayyid Qosimiy, „Sadoqatnoma“ .
2 shv. Dastali, sopli. ◆ Doʻstlar qildi bir tarafga yurishni, Belga osib tilla dastgir qilichni. "Orzigul" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДАСТГИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.