davolamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
da-vo-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Kasalni muolaja qi-lib, boqib tuzatmoq, dori-darmon qilib sogʻaytirmoq. ◆ Quloqni davolamoq. Tishni davolamoq. n ◆ Gapirmas edim. U professor dardimni ipidan ignasigacha eshitsa, oson davolaydi, deb oʻshshdim. N. Aminov, „Qaltis xato“ . ◆ Umid tabibdir: odamni davolab, unga qanot beradi. "Yoshlik" .
2 Biror kasallikni, ogʻriqni dori-darmon qilib toʻxtatmoq, yoʻqotmoq. ◆ Rakni davolamoq. Bezgakni davolamoq. m ◆ Xalq juda koʻp shiisshrni paxtadogʻ bilan davolaydi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
3 koʻchma Maʼnaviy-axloqiy nuqsonni tuzatmoq, toʻgʻrilamoq. - ◆ Bu kasalni tuzatish mumkin, — dedi rais, — ammo boʻlarmikan davolab ayyorligingizni ham. "Mushtum" . ◆ Hamkasblarimizni toʻgʻrilik va halollik dorisi bilan davolaymiz. X. Toʻxtaboyev, „Shirin qovunlar mamlakati“ . ◆ Bu dardni [el dardini] adl suvi bilan yuvmoq, davolamoq lozimdir. Oybek, „Navoiy“ .
DAVOLANMOQ Davolamoq fl. majh. va oʻzl. n. ◆ Kasalxonada davolanmoq. Kurortda davolanmoq. n ◆ Shamsi Toʻrayevich qon bosimi oshib, shifoxonada davolanib yotibdi. N. Aminov, „Qahqaha“ . ◆ Kasalxonamizda davolana-yotgan bemorlar nomidan ushbu sovgʻani qabul qshshng. S. Ahmad, „Saylanma“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДАВОЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.