dayus
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
da-yus
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. — qoʻshmachi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Oʻz xotinini birovga qoʻshib beruvchi; qoʻshmachi, dalla. ◆ Sidiqjonning rangi boʻzarib ketdi: — Men dayus emasman! Bunaqa qoʻshmachilik sizlardan keladi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
2 Qattiq soʻkish iborasi. ◆ Oʻh, dayus!.. Bu pichoq necha gunohsizning yostigʻini quritgan ekan! A. Qodiriy, „Obid ketmon“ . ◆ Uyidan ilon chiqdimi bu dayusning, kallai sahar izgʻib qolibdi? Tohir Malik, „Ajab dunyo“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДАЮС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.