dingʻirlamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
din-gʻir-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
DINGʻIRLA- ’dingʻ-dingʻ etgan tovush chiqar-’. Qa-yerdandir dutorning dingʻirlagan tovushi eshitildi. Bu feʼl oʻzbek tilida dïngʻ taqlid soʻzining dïngʻïr kengaygan shaklidan -la qoʻshimchasi bilan yasalgan, a unlisi ä unlisiga almashgan, ï unlilarining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: (dïngʻ + ïr = dïngʻïr) + la = dïngʻïrlä- > dingʻirlä-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Dingʻ-dingʻ” tarzida ovoz chiqarmoq. ◆ Qayerdandir dutorning dingʻirlagan ovozi kelyapti. Mana, shamol ham gʻivillab qoldi, — dedi choyxonachi chelak-ni barmoqlari bilan dingʻirlatib. Oybek, „O“ .v.shabadalar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДИНҒИРЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.