diniy
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
di-niy
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
- Dinga oid, dinga aloqador boʻlgan, dinga, ruhoniyatga tegishli. ◆ Diniy aqidalar. Diniy eʼtiqod. Diniy taʼlimot. Diniy adabiyot. n ◆ O nam diniy, dunyoviy kitoblarni oʻqigan, savodli, nihoyatda sabr-li, odamlarga mehribon ayol boʻlgan. Shuk-rullo, „Javohirlar sandigʻi“ . U [Toʻraxon
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
◆ oʻz eʼtiqodi bilan diniy odam boʻlib, namozini ham kanda qilmasdi, roʻzani ham. Sh. Rashidov, „Qudratli toʻlqin“ . ◆ Elmurod oqsoqol bilan eshon oʻrtasidagi diniy munozaraga arala-shishni lozim koʻrmadi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДИНИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
diniy
религиозный (относящийся к религии); ◆ ~ aqidalar догматы религии; ◆ ~ xurofotlar религиозные предрассудки; ◆ ~ eʼtiqod религиозные убеждения.