doʻlta
[tahrirlash]
doʻlta I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
doʻl-ta
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. Yumaloqqina, loʻppi, doʻm-boq. ◆ Doʻlta bola, yat Arsyunqul uning yumshoq doʻlta yuzini barmokrshri bilan asta qisib, qspʼaga chopdi. Oybek, „Navoiy“ . ◆ Mana siz, boʻyingiz pakanaroq, lekin.. judayam doʻlta yigitsiz. M.M .Doʻst, Lolazor.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
doʻlta II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
doʻl-ta
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. Qaymoqni qizdirib, yogʻini olgandan keyin qozonda qoladigan jizza-simon yeyishli qismi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДЎЛТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
doʻlta I
обл. пухленький, полненький (о ребёнке, девушке); ◆ ~ bola пухленький мальчик.
doʻlta II
обл. выжарки, шкварки.