doʻmpaymoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
doʻm-pay-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
DOʻMPAY- q. dümbay-
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. ayn. doʻmbaymoq. ◆ Katta tut yogʻoch koʻlankasida doʻmpaygan yangi qabrni quchib, soatlarcha yigʻlab, tinkalari qurigandan soʻng qaytishdi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“ ◆ Hamma ariq uvatida doʻmpayib yotgan bir qorani koʻrdi. "Yoshlik".
2. Mukka tushib yotmoq. ◆ Ishdan keyin hech qayoqqa chiqmaydi, uzoqqa bormaydi, boʻsh qolsa, ayiqday doʻmpayib uxlaydi. A. Muxtor, „Asarlar.“ ◆ ..charchagan bolalar har yerda doʻmpayib uxlab qolishdi. S. Ahmad, „Jimjitlik.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДЎМПАЙМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.