doʻrildoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
doʻ-ril-doq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
DOʻRILDOQ 'doʻrillagan, yoʻgʻon’. Sofiyaning hu-lohlari ostida otasining doʻrildoh .. ovozi yangraganday boʻldi (Oʻtkir Hoshimov). Bu sifat oʻzbek tilida dor tovushga taqlid soʻzidan -illä qoʻshimchasi bilan yasalgan feʼlga -q qoʻshimchasini qoʻshib yasalgan; qator kelgan l undoshlaridan ikkinchisi d undoshiga, q undoshi oldidagi ä unlisi â unlisiga almashgan: (dor + illä = dorillä-) + q = dorilläq > dorildâq.
j
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Doʻrillagan, bir oz boʻgʻiq, yoʻgʻon. ◆ Nazar shirasiz, doʻrildoq ovozda sheʼr oʻqiy boshladi. E. Usmonov, „Yolqin“ . ◆ Sofiyaning quloqlari ostida otasining doʻrildoq, ammo erkalovchi ovozi yangragandek boʻldi. Oʻ. Hoshimov, „Poʻlat chavandoz“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДЎРИЛДОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.