dohiy
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
do-hiy
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – ayyor, makkor; ziyrak, dono;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Favqulodda aql-zakovatga ega boʻlgan shaxs, oqil yoʻlboshchi. ◆ Nabilar, rasullar, dohiylar unda, Qabrlar, qasrlar turgandir qator. A. Oripov, „Yurtim shamoli.“ ◆ Dohiylar beshigini bedor tebratgan Sen — ona. Mirtemir, „Asarlar.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДОҲИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.