dovulli
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
do-vul-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Dovuli bor, dovulga ega boʻlgan. q. dovul II.
2 Qattiq boʻronli; dovul boʻlib turadigan. ◆ Bahorda sel, doʻl, boʻron va dovulli kunlar boʻldi. Gazetadan . ◆ Qish chiqib, dovulli kunlar kamayib qoldi. A. Muxtor, „Chinor“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДОВУЛЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.