dovush
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
do-vush
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
s.t. shv. Tovush, ovoz. ◆ Koʻkaldosh alp harchand chinqirib qoldi, kuyib-pishib, koʻp dovush qildi. Krrijon quloq solmay ketdi. "Alpomish" . ◆ Oh tortganda, toʻkilar koʻzidan yoshi, Gʻam bilan chiqadi bekning dovushi. "Alpomish" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДОВУШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.