dukurlamoq
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
du-kur-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Dukur-dukur ovoz chiqarmoq. ◆ Shu dukurlash sekin-sekin oyoq tovushiga mubaddal boʻlib, Anvarning qu-loqlari tikkaydi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Koʻchadan esa ot tuyoqlarining sabrsiz dukurlashi eshitshzdi. "Fan va turmush" .
2 Tez urmoq, tepmoq, oʻynamoq (yurak ha-qida). ◆ Darchaga yaqinlashganida, yuragi birdan dukurlab, eshik oldida toʻxtab qoldi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДУКУРЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.