dup
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
dup
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
taki, s- Biror narsaning yerga yoki ichi poʻk narsaga urilishidan chiqadigan tovushga taqlid. ◆ Bir narsa dup etdi. Dup etgan ovoz eshitildi. n ◆ Qoʻldoshboy.. kopni bir siltagandi, uning ichidan kop-kora dumalok narsa poʻstakning ustiga dup etib tushdi. "Yoshlik" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДУП. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.