duto
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
du-to
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\f. Lb — egilgan, ikki bukilgan
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
poet. Egilgan, bukilgan, bukchaygan. ◆ Esida ona shoʻrlik, munisu yuvoshligi, Qaddining dutoligi, mehrining daryoligi. Mirtemir, „Asarlar“ . ◆ Musibat ostida rost qomati duto koʻrinur. S. Abdulla, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДУТО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.