ehson

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

eh-son

Etimologiyasi

arab. –yaxshilik, samimiylik, muruvvat; biror narsani hadya qilish; xayr-sadaqa;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. din. Itoatdagi sofdillik; Islomda tasavvufiy mavzusiga oid boʻlgan, moʻmindan talab etiladigan samimiylik, robbisiga boʻlgan sadoqatlilik; mas. Allohga uni ko'rib turgandek ibodat qilish; ◆ Garchi siz Uni koʻrmasangizda U sizni koʻrib turganini zimdan his qilib ibodat qiling. hadis.

2. Aʼlo darajada amalga oshirmoq; Xatti-harakat bilan bogʻliq biror ezgu ishni kishiga himmat bilan koʻrsatmoq, bajarmoq;

3. Sadaqa; Umuman, Xudo yoʻliga beriladigan ziyofat, xayr-sadaqa, xayr-saxovat, xayr-ehson, xudoyi, hadya, inʼom xayrli, savobli ish; ezgulik. ◆ Ehson bermoq. ◆ Baxil ehsondan qochar, xasis — mehmondan qochar. Maqol. ◆ Yogʻi yoʻq, qaymogʻi yoʻq choyi qursin, Xayri yoʻq, ehsoni yoʻq boyi qursin. "Folklor". ◆ Koshki ul xayri ehson berguvchi zotlar beradigan bir parcha chitlarini minnatsiz, ozorsiz bersalar. K. Yashin, „Hamza.“ ◆ Yuzini soqol bosib ketgan qalandar ehsonni tezda kashkulga joylab.. uzoq duo qildi. A. Muxtor, „Opa–singillar.“

4 Ehson (erkaklar ismi).

Sinonimlari

1. sadaqa

Antonimlari

ЭҲСОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ehson
1 искренность; чистосердечый; задушевный;
2 милость; благодеяние;
3 милостыня; пожертвование; дар; благотворительность; ◆ ~ qilmoq 1) делать добро, совершать доброе дело; 2) приносить (что-л.) в жертву, в дар; давать подаяние, устраивать угощение с богоугодной целью;
4 Ихсан (имя собств. мужское).