ekspeditsiya
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
eks-pe-dit-si-ya
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
lot. expeditio - tar-tibga solish; safar, sayohat < expedire — yubormoq, joʻnatmoq
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Maʼlum guruh ki-shilarning biror maqsad bilan (maye., il-miy maqsadsa) uyushtirilgan safari. ◆ Il-miy ekspeditsiya, n ◆ Ekspeditsiyaga chiqishdan oldin uy egasi kirib, u yoq-bu yoqdan gapirib, pirovardida, odaticha, nolidi. S. Karomatov, „Oltin qum“ .
2 Shunday safar qatnashchilari. ◆ Ekspeditsiya manzilga yetdi. n ◆ Ammo har gal ekspeditsiyalar bir-biriga qarama-qarshi, chalkash axborotlar qoldirishgan. S. Karomatov, „Oltin qum“ .
3 Muassasaning xat-qogʻozlarni yubo-rish, tarqatish bilan shugʻullanuvchi boʻli-mi. ◆ Gazeta ekspeditsiyasi. Ekspeditsiya boitigʻi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЭКСПЕДИЦИЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
ekspeditsiya
экспедиция; // экспедиционный; ◆ arxeologik ~ археологическая экспедиция; ◆ ~ otryadi экспедиционный отряд.