erkalamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
er-ka-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Mehr bilan silab-siypamoq, suymoq. -Uxla, uxla, aylanay pol-von boladan! — ◆ erkalab bolaning boshini siladi Yoʻlchi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . Uni yolgʻiz dadasigina emas, butun qishloq erka-lar, hech kishi unga qattiq gapirmas edi. S. Ahmad, Ufq. ◆ [Otabek) Uxlab ketar ekan, oʻzini goh qonga belanib yotgan holda, goh Kumushni erkalab turgan holda koʻrar edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
2 Koʻngliga qarab, erka qilib oʻstirmoq; erka, tantiq qilib yubormoq.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЭРКАЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.