ezgin
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ez-gin
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Ruhiy ezilgan; ezilgan, tushkun ifodali. ◆ Toʻtiqiz boshini asta koʻtarib, kampirning gʻamgin, ezgin yuziga tikildi. M. Ismoiliy, „Fargonat“ . o. ◆ "Segoh"ga oʻtdi, yana allaqanday gʻamgin, ezgin kuylarni ayt-di. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Koʻzlarida yosh halqalandi. Kim bilsin, bu eng soʻnggi ezgin yoshlardir?!Sh. Boʻtayev, „Qoʻrgʻonlangan oy“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЭЗГИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.