farovon

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

fa-ro-von

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

FAROVON Bu tojikcha sifat 'mukammallik' maʼnosini anglatadigan far oti bilan (ТжРС, 406) 'zamon' maʼnosini anglatadigan ovon otidan (ТжРС, 283^tuzilgan boʻlib, 'yashash uchun barcha sharoit muxayyo' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 296).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. o'd'-® ~ ML’ juda koʻp, ortiq, ziyoda

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Har jihatdan toʻla-toʻkis taʼminlangan, hamma narsasi moʻl-koʻl; toʻq. Farovon hayot. n Yaxshi ishlasak, oʻz tur-mushimiz farovon, yurt obod boʻladi. Oybek, O.v. shabadalar. Ayol bor joyda mehnat mazmunli, farzandlar baxtiyor. Oila faro-von va ahil. "Saodat".

2 Koʻp miqdorda mavjud boʻladigan; moʻl-koʻl, serob. U tomonlarning [qishloqning[ birinchi va farovon mevasi uzum edi. S. Ayniy, Esdaliklar. Bu sirni koʻrib, ja [juda] boʻldim hayron, Hay desam, kelurmi soʻzlar fa-rovon. "Murodxon".

3 koʻchma Obod, yashnagan, baxtiyor. Faro-von hayot bu — goʻzal turmush, osuda, serfayz hayot demakdir. Gazetadan. Farovon qishloq-lar, obod shaharlar, Hyp bilan balqigan op-poq saharlar. J. Jabborov, Togʻlar sadosi.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ФАРОВОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

farovon
1 изобильный, обильный;
2 благополучный;
3 зажиточный; ◆ ~ hayot зажиточная жизнь.