fayz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

fayz

Etimologiyasi

a. sLp — toʻkilish, yoyilish; moʻl-koʻlchilik; saxovat, muruvvat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Oʻziga jalb qilishlik, quvonch baxsh etuvchi jozibadorlik. ◆ Suhbatga fayz kirdi. ◆ Bazmning fayzi ketdi. ◆ Orombaxsh "Choʻli iroq" polizning sehrli oqshomiga yana ham fayz kiritdi. N. Fozilov, „Diydor“ . ◆ Shu payt elektr chiroqlari yoqildi, hovliga fayz ustiga fayz qoʻshildi. Gazetadan .

2 koʻchma Baraka, moʻllik. ◆ Fayz yogʻildi Oʻzbekistonga, Bu dilrabo bogʻu boʻstonga. H. Rasul, „Baxt nashʼasi“ . ◆ Fargʻonaning husni keldi sahroga, Paxta ekdim, fayz keldi, inju keldi. T. Toʻla, „Oromijon“ .

Antonimlari

ФАЙЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ism

fayz

Tillar

• Turkcha: çekicilik

Ruscha _ru

fayz
1 привлекательность, прелесть (кого-чего-л.); ◆ bazmga ~ kirdi вечер стал интересным; оживлённым; ◆ bahor kunlarining ~i прелесть весенних дней;
2 достаток, обилие, изобилие; ◆ Uyimizga fayz keldi В наш дом прищло изобилие (достаток).
3 Файз (имя собств. мужское).