gʻir-gʻir
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻir--gʻir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Gʻir s. takr. Gʻir-gʻir qilib lenta uzildi. Gʻir-gʻir shabada. n ◆ -Mening otam boʻlsa dugchi, qashshoqki, u yogʻi yoʻq. Sahardan shomga qadar jomeda gʻir-gʻir dug tortadi, — dedi Zumrad Gulasalga. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ . ◆ Qirlarda hali mol ogʻzi tegmagan oʻsiq oʻtlar gʻir-gʻir esgan shamolda beshik-day tebranadi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
2 Tez-tez, gʻir etib, gʻizillab. ◆ Katta koʻchadan yengil mashinalar, tramvaylar gʻir-gʻir oʻtib turibdi. S. Akbarov, „Otaning xayollari“ . ◆ Gʻira-shira tongda qishloqda qizgʻin harakat boshlanibketdi.. Mashinalar, temir bochkalar va qop-kajov ortilgan avtomobil, aravalar gʻir-gʻir oʻtmoqda. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒИР-ҒИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.