gʻishava
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻi-sha-va
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. jLi-c — yopinchiq, parda; koʻzning xiralashuvi, shabkoʻrlik
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. Qay-sarlik yoki injiqlik bilan qilinadigan janjal, xarxasha. ◆ Unga yonidagi ulfat-larining dabdurustdan boshlanib ketadigan gʻishavasini tomosha qilish, koʻk choy ichib rohatlanish — gʻanimat. Sh. Toshmatov, „Tong-dagi koʻlanka“ . ◆ Boyagina erini undan qizgʻa-nib, gʻishava qilib turgan xotin koʻz ochib-yumguncha boshqa qiyofaga kirdi. E. Aʼzam, „Kechikayotgan odam“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒИШАВА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.