gʻishtin
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻish-tin
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
GʻISHTIN Bu sifat tojik tilida xisht otiga (ТжРС, 423) -in qoʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, oʻzbek tiliga x tovushini g tovushiga admashtirib olingan; Tisht bilan qurilgan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 661).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\f. — gʻishtdan qi-
lingan, qurilgan] 1 Gʻisht bilan ishlan-gan, qurilgan. ◆ Doʻnglikdan keyin hech qancha yurmay, gʻishtin uylar boshlanib ketdi. "Oʻz-bekiston qoʻriqlari" . ◆ Terak boʻyi keladigan gʻishtin devor juda enli edi.. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ . ◆ Uzun gʻishtin yoʻlka dar-vozaxonadan boshlanib, chorbogʻni tikka ke-siboʻtadi. H. Gʻulom, „Binafsha atri“ .
2 Qarta oʻyinida: qartaning gʻishtsimon qizil xollari boʻlgan xili. ◆ Gʻishtin mot-kasi. Oʻnlik gʻishtin.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒИШТИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.