gʻoʻlabur
[tahrirlash]
gʻoʻlabur I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻoʻ-la-bur
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[f. — gʻoʻladay qilib
kesilgan; gʻoʻla kesuvchi] Toʻladan kelgan; chorpahil, baquvvat (odam haqida). ◆ Ikkinchisi yoshroq, gʻoʻlabur, miqtidan kelgan, serhara-kat, koʻzlari oʻtkir odam. M. Osim, „Iskan-dar va Spitamen“ . ◆ Xona oʻrtasida boʻyni kal-ta va yoʻgʻon, qoshlari tutash va qop-qora gʻoʻlabur bir yigit devdek qotib turardi. Shuhrat, „Jannat qidirganlar“ .
- Gʻoʻlaburdan kelgan ayn. gʻoʻladan kelgan q. gʻoʻla. ◆ Gʻoʻlaburdan kelgan, qop-qora, semiz kishi ogʻir yurib, davraga chiqdi. N. Aminov, „Qahqaha“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
gʻoʻlabur II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻoʻ-la-bur
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- gʻoʻlabur arra Ikki to-monidan ikki kishi tortib ishlatadigan yirik tishli katga arra.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒЎЛАБУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
gʻoʻlabur
◆ 1: ~ arra пила для распилки брёвен;
2 перен. здоровый; здоровенный, дюжий.