gʻujurlamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻu-jur-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Gʻujur-gʻujur qilmoq; shunday ovoz bilan sayramoq. ◆ Qushlar bahor-ni olqishlab gʻujurlaydi, shoxdan shoxga uchib qoʻnadi. N. Fozilov, „Oqim“ .
2 Boshqalar tushunmaydigan tilda ga-pirmoq. U ◆ sherigiga bir nima deb gʻujurladi. m ◆ Farhodning inglizcha gapirmasligini bilgan Xamber, bugun uyda kayfi borligidan-mi, xotini huzurida milliy gʻururi joʻsh-ganidanmi, ona tilida gʻujurlab ketdi. A. Hakimov, „Ilon izidan“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒУЖУРЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
gʻujurlamoq
1 петь, щебетать (о птицах); bahorni olqishlab qushlar gʻujurlaydi приветствуя весну, щебечут птицы;
2 быстро невнятно говорить, лепетать; щебетать на непонятном для окружающих языке.