gʻussa
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻus-sa
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — boʻgʻuvchi narsa; gʻam,
qaygʻu] Gʻam-alam, qaygʻu. ◆ Soy shalolasi hayot-ning oʻzidek joʻshqin, kuchli. U Oysuluvning gʻussasini yutib, bir tekis shoʻx-shoʻx sha-rillardi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ Yoʻlin yoʻqot-sa odam — muhabbatga suyangay, Gʻussaga bot-sa odam — muhabbatga suyangay.. A. Oripov, „Birinchi muhabbatim“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒУССА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.