goʻyanda
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
goʻ-yan-da
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\f. lZ-tjZ — hikoya qiluvchi, aytuvchi; notiq, suxandon
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Qadimda toʻy, sayil-tomosha va shodiyonalarda hikoya, qissa aytuvchi kishi.
2 Hofiz, ashulachi. ◆ Sheroziy yigirma besh yoshlar chamasida boʻlib, ovozi jaranglagan, balogʻatga yetgan, endi mustaqil goʻyanda boʻlgan payti edi. J. Sharipov, „Xorazm“ .
3 etn. Taʼziyada yigʻini boshlovchi, marhumning yaxshi xislatlarini aytib yigʻlovchi ayol.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ГЎЯНДА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.