gumonsiramoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gu-mon-si-ra-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
GUMONSIRA- q gumon
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Biror kimsa yoki narsadan bir oz gumon qilmoq, shubhalan-moq. ◆ Ergash stol oldiga kelayotib, orqasi-dagi Dobrotvorsevga yana gumonsirab qara-di. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ГУМОНСИРАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
gumonsiramoq
подозревать (кого-л. в чём-л.); сомневаться (в ком-чём-л.); bu haqda u sizdan gumonsirayotir он вас подозревает в этом.