gurs

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gurs

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

tanr'1'. s. Zarb bilan urish, urilish natijasida chiqadigan boʻgʻiqovoz. ◆ Ogʻilxona tarafda bir nimaning gurs etib yerga yi-qilib, xirillay boshlagani eshitildi. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ . ◆ Allaqayda koʻtarma kran-ning chiyillagani, soʻng gurs etib toʻxtagani eshitildi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

Yuragi gurs-gurs urmoq ayn. yuragi gup-gup urmoq q. gup-gup. ◆ Shukurjonning yuragi gurs-gurs ura boshladi. O. Yoqubov, „Ota izidan“ . ◆ Sherbek oʻz ovozidan oʻzi qoʻrqib ketdi: yuragi objuvozdek gurs-gurs urardi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .

Antonimlari

ГУРС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gurs
звукоподражание глухому сильному удару; ◆ ~ etmoq бухать (издавать глухой бухающий звук); ◆ ~ etib yiqilmoq бухнуться (напр. на пол); ◆ ~-~ qadam tashlamoq тяжело ступать (сильно топая); ◆ yuragim ~-~ urayotir у меня сильно бьётся сердце.