guvala

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gu-va-la

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Loydan qoʻlda yasalib, oftobda quritilgan, tagi accli choʻzinchoq qurilish materiali. ◆ Guvala qshshoq (quymoq). Guvala devor. m Qishloqdagi paxea devorli qoʻr-gʻonchalar boy, badavlat odamlarniki boʻlib, guva/shdan qurilgan pastak uylar kambagʻal-qashshoqlarning boshpanalari edi. P. Tursun, Oʻqituvchi. ◆ Goqqa qaratib solingan uy pesh-ayvoniga guvala taxlab qoʻyilgan edi. X. Sultonov, „Onamning yurti“ .

Guvala bosh 1) guvalaga oʻxshash choʻzinchoq bosh; 2) dagʻl. ahmoq, nodon. ◆ Vatan xoiniga homiylik qilib, yolgʻon gapirganimi? Eh, guvala bosh. S. Karomatov, „Soʻnggi barxan“ .

Antonimlari

ГУВАЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

guvala
глиняные катышки круглой или овальной формы, высушенные на солнце (употребляются для кладки дувалов, стен); ◆ ~devor стена из глиняных катышков; ◆ ~quymoq изготовлять глиняные катышки для стен.