haroratli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ha-ro-rat-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Harorati bor, issiq. ◆ Quyosh oʻzining haroratli nurlarini ayamay sochardi. Gazetadan . ◆ Gulnor.. haroratli qoʻllari bilan uning yuzini siladi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 koʻchma Hissiy, ruhiy taftli, koʻtarin-ki ruxdagi; joʻshqin. ◆ Oysanamning chehrasi yorishib.. koʻzlaridan u yoshdagi qizlargagina xos haroratli joziba uchqunlandi. M. Xay-rullayev, „Qoʻshnilar“ . ◆ Hayotxon Gʻulomjonning haroratli soʻzlarini, ishq taronasini eshi-tayotgandek, berilibeshitdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАРОРАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
haroratli
1 горячий; тёплый; ◆ Gulnor ... ~ qoʻllari bilan uning yuzini siladi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Гюльнар горячими руками погладила его лицо;
2 имеющий (какую-л.) температуру, с (какой-л.) температурой; ◆ baland ~ qozon va turbinalar котлы и турбины высоких температур;
3 перен. пламенный, огненный, жаркий, пылкий.