hikmatli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
hik-mat-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Hikmati bor, hikmat ifodali; chuqur mazmunli; sirli. ◆ Hikmatli gaplarga quloq solmoq darkor, Quloq solmoq darkor xalqning soʻziga. A. Oripov, „Yillar armoni“ . Xalqona oʻtkir iboralar, chuqur hik-matli maqollar uning nutqining jonli, yorqin bezaklari edi. Oybek, Nur qidirib. ◆ Millatni faqat ilm-maʼrifatgina ja-holat botqogʻidan olib chiqadi, degan fikrni hurmatlayman. Bunda katta hikmat bor.. koʻp tabarruk zotlar bu xususda hikmatli gaplar aytib qoldirganlar. K. Yashin, „Xamza“ . ◆ Oshpaz yer ostiga hikmatli oʻchoq yasab, quyonni pishirishga kirishdi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲИКМАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
hikmatli