hoʻng-hoʻng
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
hoʻng--hoʻng
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
taql. s. Ezilib, kuyunib yigʻlashdagi qattiq tovushni bildiradi. ◆ Munira kichkinagina kursida munkayib oʻti-rib, hoʻng-hoʻng yigʻlardi. F. Musajonov, „Himmat“ . ◆ Poshsha xola hoʻng-hoʻng yigʻlab, quruq qoʻl bshxan uyga qaytdi. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ . ◆ Fop ichida Laʼlining yurakni ezadigan hoʻng-hoʻng yigʻisi eshitilardi. H. Gʻulom . Mashʼal.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲЎНГ-ҲЎНГ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.