hoʻplamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
hoʻp-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Bir hoʻplam, hoʻplam-hoʻplam ogʻizga olmoq. ◆ Norboy yarim kosa shoʻr-vani ostonada tik turgancha hoʻplab ichdi. "Yoshlik" . ◆ Sidiqjonning yonida oʻtirgan kishi hoʻplagan choyni purkab yubordi. A. Qahhor, „Qushchinor chiroqlari“ . ◆ ..ugradan bir qoshiq hoʻplagan edi, qsigqib ketib, qattiq oʻqchidi. N. Aminov, „Tillo tabassumlar“ .
2 koʻchma Oʻziga olib (yutib) yoʻq qilmoq. ◆ Paxtaning foydasini Hoʻplab turar fer-mamiz, Chorvaning kam-koʻstini Bozordan dot-volamiz. "Mushtum" . ◆ Hafta oʻtdi, kunoʻtdi, Qatorlashib ancha oy. Joʻsh urib, qirgʻogʻini Hoʻplar edi telba soy. Gʻayratiy . Oʻrtoq Rustamov, aysh-ishrat ancha pulni hoʻtasa kerak? "Mushtum".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲЎПЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.