hukamo
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
hu-ka-mo
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. -I -< — "hakim" s. ning
koʻpl.| 1 esk. kt. Hakimlar, tabiblar. ◆ Qazo yetganda, barcha hukamo ojiz qoldilarkim, odam tangri xohishi bilan boʻlgan qazoga qarshi nima qila oladi? Oybek, „Navoiy“ .
2 Donishmandlar, faylasuflar. ◆ Husayn har kupi yarim kechagacha oʻtirib, yunon va arab hukamolarining tib va falsafaga doyr ki-toblarini oʻqir edi. M. Osim, „Ibn Sino qissasi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲУКАМО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.