idish
[tahrirlash]
idish I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
i-dish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
IDISH 'narsa solib qoʻyish buyumi’. Tuxum sola— digan i d i sh n i olmabman. Bu ot qadimgi turkiy tildagi ’yigʻ-’ maʼnosini anglatgan idi- feʼlidan (ДС, 203) -sh qoʻshimchasi bilan yasalgan (ПДП, 379; Devon, I, 92; DS, 203); idi- + sh = idish; shunga koʻra asli 'narsalarni yigʻinggirib solish buyumi’ maʼnosini bildirgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Narsa solish (solib qoʻyish) uchun ishlatiladigan uy-roʻzgʻor yoki xoʻja-lik buyumi. ◆ Don idish. Suv idish. Tunuka idish. Chinni idish, m ◆ Uning ikki koʻzi bir doʻkondagi katta idishlarga solingan qand-larda edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Polvon bit-ta tuxum, ikkita xurmo, yarim misqol sedana, besh dona boʻtakoʻz, bir qoshiq asalni to-pib, bir piyola suv bilan mis idishda qayna-tishga buyurdi. A. Qahhor, „Koʻr koʻzning ochi-lishi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
idish II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
i-dish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
nem. yiidish — yahudiylarga oid, aloqador
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Hind-yevropa tillari oila-sidagi german tillari guruhiga mansub, yevropalik yahudiylarning aloqa-aralashu-vida qoʻllanuvchi til.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИДИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.