ihota

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

i-ho-ta

Etimologiyasi

arab. – oʻrab olish, devor; qamrab olish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Atrofni toʻsish, himoya uchun oʻrash, toʻsish va shu maqsaddagi toʻsiq, himoyaning oʻzi; qurshov. ◆ Daladagi ihota daraxtlari shoxiga qoʻnib olgan gʻalati qushchalar chugʻurlashib, oʻzaro nima haqdadir bahslashmoqdalar. Gazetadan. ◆ Bobur Zarafshon daryosi koʻrinib turgan bir joyni oʻrda qilib, atrofiga chuqur xandaqlar qazitdi, shox-shabbalardan oʻq oʻtmaydigan ihotalar yaratdi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar.“ ◆ ..baʼzida oʻttiz-qirq otliq ihotasida amirzodalar ham sayrga chiqadi. Mirmuhsin, „Meʼmor.“

Ihota qilmoq (yoki etmoq) Toʻsib himoya qilmoq. ◆ Toʻrt botmon chamasi mevazor, gulzor baland paxsa devor bilan ihota qilingan edi. "Sharq yulduzi". ◆ Qalʼani ihota qilib turgan navkaru yasovullar har tomonga tumtaraqay qochibketishdi. Mirmuhsin, „Meʼmor.“ ◆ Faqat eshik oldida tarvaqaylagan katta tut daraxti qalin soya tashlab, unda istiqomat qiluvchilarni issiqdan ihota etib turar edi. S. Karomatov, „Oltin qum.“

Antonimlari

ИҲОТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ihota
книжн.
1 заграждение, ограждение;
2 окружение, охват; ◆ yashil ~ живая изгородь; ◆ ~ daraxtzorlar защитные лесонасаждения; ◆ ~ qilmoq 1) ограждать, огораживать, заграждать; 2) охватывать, окружать.