ijarachi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
i-ja-ra-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Uy-joyini, yerini yoki narsalarini ijaraga beruvchi (qoʻyuvchi) kishi; ijarador.
2 Birovning uyida ijaraga oʻtiruvchi. ◆ -Aslida hujra uniki, men esam bir ijarachi edim, — dedi [Hoji xala]. M. Ismoiliy, Fargʻona t. o.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИЖАРАЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.