ilohiy

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

i-lo-hiy

Etimologiyasi

arab. – Allohga, xudoga oid;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Xudoga, ilohiyotga oid, xudoning qudratiga bogʻliq, deb tasavvur qilinadigan. ◆ Ilohiy kuch. ◆ Ayol — yaratuvchi ona. Xudo unga shunday ilohiy bir qudrat ato etgan. "Mehnat". ◆ Siz bilan biz dinu shariatning ilohiy quvvatiga hech shak keltirmaylik, bu gapni qoʻying, taqsir. P. Tursun, „Oʻqituvchi.“

Antonimlari

ИЛОҲИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ilohiy
рел. божественный, божий.