im

Irlandcha (ga)

Ot

im

• saryogʻ

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

im

Etimologiyasi

IM 'nimanidir ifodalash, koʻrsatish maqsadida bosh, koʻz, qosh bilan qilingan bilinar-bilinmas hara — kat’. Bir-biringga gap qotasan i m b i l a n ("Ravshan"). Qadimgi turkiy tilda ham ’belgi’, 'ishora' maʼnosini anglatgan bu ot im shaklida ishlatilgan boʻ—

lib (ЭСТЯ, I, 633), imla— feʼli shu soʻzdan yasalgan (Devon, I, 284); hozirgi oʻzbek tilida im qil- feʼli tarkibida qatnashadi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Bosh irgʻab yoki yuz, koʻz, qosh, qoʻl harakati bilan qilingan ishora, imo. ◆ "Alif" oʻtib, "lom" yozilar "mim" bilan, Bir-biringga gap qotasan im bilan. "Ravshan" .

Im qilmoq ayn. im qoqmoq ◆ Otasining yuzida achchigʻlanish sezgan Raʼno Anvarga "nima gap?" degan kabi im qilgan edi, Anvar koʻz qisib, arzimaganlik ishorasini berdi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . Im qoqmoq Imo qilmoq, imlamoq. ◆ Navbatning oldida turgan mashina shoferi kabinadan bosh chiqardi-da.. Turgʻunboy Dadajonovga tarozibon yi-gitni koʻrsatib, im qoqdi. S. Abduqahhor, „Oltin vodiylarni kezganda“ .

Antonimlari

ИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

im
= imo.

Irlandcha (ga)

Ot

im

• saryogʻ