imorat
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
i-mo-rat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. عِمَارَة — aqoli zichligi; bino qurish; bino, xona
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Yashash yoki bosh-qa maqsad uchun maxsus qurilgan uy, bino. ◆ Imorat solmoq. Fuuim imorat. Temir-beton imorat. n ◆ Zebixon Adolatni aylana qilib solingan katta oq imoratning bir xonasi-ga boshshb kirdi. S. Zunnunova, „Gulxan“ . ◆ Bi-ronta imorat yoʻq. Stansiyaning idorasi, pochta va telegraf ikkita koʻk vagonga joy-lashgan. A. Qahhor, „Oltin yulduz“ . ◆ Koʻch boy-ning qoʻrgʻonidan nariroqda, pastgina devor bshshn aylantirilgan, butun imorati bir-gina ayvonchadan iborat boʻlgan qoʻrgʻonchaga tushirildi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Ularda [turkmanlarda] imorat-bino yoʻq edi, xammasi oʻtov tikib oʻtirishar edi. Usmon baxshi Mamat oʻgʻli, „Boʻtakoʻz“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИМОРАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.