ishonarli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
i-sho-nar-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Ishonish mumkin boʻlgan; ishonchli. ◆ Ishonarli gap. m ◆ Bu savol oʻziga ishonarli javob tsshb qilish bilan birga, ayerlar boʻyi targʻib va tatbiq qilib keli-nayotgan bir asos mantikiga imtihon ham edi. M. Ismoiliy, „Fargʻonat“ . o. ◆ Shernazar-boyni xalk oldida oklash uchun.. ishonarli dalillar kerak edi. J. Sharipov, „Xorazm“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИШОНАРЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.